[END] CUTE-CUMBER คนน่ารัก...มักจะดื้อ [REWRTIE]

‘แตงกวา’ ชายหนุ่มที่ชีวิตของเขาอยู่ในกรอบที่ผู้เป็นแม่กำหนดมาโดยตลอด
จนวันหนึ่งวันที่เขาสอบติดมหาวิทยาลัย ความฝันที่จะใช้ชีวิตนอกกรอบดั่งใจอยากมันกำลังจะเกิดขึ้น
แต่ใช่ว่ามันจะเป็นไปตามนั้น
เมื่อเขาต้องพบกับ ‘พี่โม’ รุ่นพี่ที่เป็นถึงหัวหน้าพี่วินัย
ได้เข้ามาควบคุมการใช้ชีวิตของเขาให้ทำตามกฏระเบียบ อยู่ในกรอบอีกครั้ง
คนที่อยากได้ความอิสระ ก็ไม่ยอมรับง่ายๆหรอก ปฏิบัติการความดื้อจึงเกิดขึ้น
จนเวลาผ่านไปกิจกรรมรับน้องจบลงพร้อมกับการมอบเกียร์ซึ่งเป็นศักดิ์ศรีของชาววิศวะ
'พี่โม' ไม่ยอมให้เกียร์กับ 'แตงกวา' ง่ายๆ
“เกียร์อันนี้ฝากผมไว้ก่อนนะ ถ้าคุณหายดื้อกับผมเมื่อไหร่ ผมจะคืนให้”
❤️❤️❤️❤️❤️
‘ฝากเกียร์...ก็เหมือน ฝากใจ’
ประโยคสุดฮิตที่ชาวเสื้อช็อปต่างรู้ดี รวมทั้งตัว ‘แตงกวา’ เอง
การทวงคืนเกียร์กลับคืนจึงเริ่มต้น "ผมไม่ยอมฝากใจไว้ที่พี่หรอก"
จากเด็กดื้อมาโดยตลอดกลับต้องยอมจำนนกลายเป็นเด็กดี
ความรักและความผูกพันมันกำลังก่อตัวภายในหัวใจของเขาทั้งสองโดยไม่รู้ตัว
“อะ ผมคืนเกียร์ให้คุณ”
“ผมไม่เอาคืนครับ ผมขอฝากไว้ที่พี่เหมือนเดิม”
“คุณรู้ความหมายสิ่งที่คุณทำใช่ไหม”
“ครับ... แล้วพี่ล่ะ อยากฝากเกียร์ของพี่ไว้กับผมหรือเปล่า”

จะพยายามทยอยลงให้ทุนวันนะคะ
ฝากติดตามความเคลื่อนไหวได้ที่
ติดตามความเคลื่อนไหวได้ที่
Facebook fanpage : winnerella’ s novels https://www.facebook.com/WinnerellaNovels
Twitter : winnerella’ s_novels